–
LICHTENVOORDE – Het ziet eruit als een slim digitaal horloge om de pols. Het ‘sieraad’ herbergt een zorgtechnisch vernuft dat voor mensen met dementie de bewegingsruimte ‘op maat’ inregelt naar het leven met de gewoontes wat ze gewend waren. Door de introductie kent de nieuwbouw van Antoniushove en Rapenburgerhof van Careaz geen gesloten woongroepen meer. Waar voorheen de deuren dicht zaten voor bewoners met dementie, zijn de deuren doorgankelijk. Eventueel ook naar buiten.
Careaz behoort bij de zorginstellingen in Nederland die deze technologie gaat inzetten om de leefkwaliteit van mensen met dementie grotere ruimte te geven. Het is onder meer een gevolg van de nieuwe wet Zorg en Dwang. De wet verzorgt de rechten bij onvrijwillige zorg of – opname. De technologie laat zich ‘leefcirkel’ noemen. Een bewoner draagt een ‘tag’ waarmee de leefruimte -de leefcirkel- persoonsafhankelijk is aangepast. Er gaan deuren voor de bewoner open, andere blijven gesloten. Het uitgangspunt is om de leefruimte waarin de bewoner zich vrij kan bewegen, zo groot mogelijk te laten zijn.
Kwaliteitsverpleegkundige Anita Raben houdt zich bezig met de introductie van de ‘leefcirkels’ en wat dat voor de dementerende, zijn of haar omgeving en de medewerkers betekent. De ervaringen van collega-zorgorganisaties zijn zeer positief, aldus Anita Raben. Met voorbeelden uit de praktijk legt ze uit dat deze zorgtechnologie de onrust onder bewoners merkbaar vermindert doordat zij hun eigen regie behouden en vrijheid ervaren in bewegen. Ze voelen zich gelijkwaardig aan medebewoners, bezoekers en medewerkers die in en uitlopen.
”Stel jezelf eens voor: alle mensen kunnen door een deur, maar jijzelf op de afdeling niet? Dat verklaart het onrustige gevoel.” Medewerkers ervaren dat bewoners rustiger zijn en dat het gebruik van leefcirkels ze overzicht en vertrouwen geeft. ”Per bewoners bekijken we hoe groot de leefcirkel mag zijn. waar wordt het voor de cliënt onveilig of levert hij een gevaar op voor de omgeving. Is iemand veilig of onveilig in het verkeer, dan geeft een verkeersexamen over hoe de cliënt op die bewegingen reageert, de informatie op of hij buiten de ruimte kan krijgen.”
Bij het J.W. Andriessen (ook een huis van Careaz) in Borculo is al de nodige ervaringen opgedaan. ”Daar was een man met dementie gewend elke dag een ommetje te maken. Moet je deze vrijheid dan afnemen door hem achter gesloten deuren te plaatsen? Dit kan hij nog gemakkelijk zelf. Vaardigheden die mensen zelf nog kunnen, laten we met de leefcirkels zo veel mogelijk in stand.”
Bij bewoners die goed ter been zijn, maar al zo ver gevorderd in hun dementieproces hebben de neiging om te (ver)dwalen. Het verpleegkundige team bespreekt met de familie de leefcirkel. Hulp bij het ‘dwalen’ bij een andere leefgroep kom overeen met net als thuis vragen: ‘waar ben je, we gaan zo eten’, om ze rond bepaalde tijden terug te brengen. De tag vertelt zorgmedewerkers waar de mensen zijn of tot welke leefzone ze behoren. ”Soms zien wij het heel groot en de gevaren, maar blijkt dat de neiging de uitgang te willen passeren afneemt.”
Geschreven door Eveline Zuurbier op 2022-10-20 06:10:08
Mail ons!
Heb jij een tip of opmerking? Mail naar de redactie: redactie@1achterhoek.nl.