–
LICHTENVOORDE – Toen de geallieerden eind maart 1945 de Oost-Achterhoek bevrijdden van de Duitse bezetter, moest dat besef eerst nog komen voordat mens de straat opgingen. Estafettelopers en bewoners van Antoniushove en de Rapenburgerhof in Lichtenvoorde beleefden 78 jaar na dato elk hun afzonderlijke bevrijdingsverhalen. Die kwamen samen bij het moment dat het bevrijdingsvuur in een grote schaal voor het gemeentehuis werd aangestoken.
Vrijwel direct na Dodenherdenking op 4 mei vertrok de bus met veertig estafettelopers naar Wageningen om daar het bevrijdingsvuur op te halen en dit naar Lichtenvoorde te brengen. Ze arriveerden om 9.30 uur in de morgen. De vrolijk spelende Rainbowband haalden de nachtlopers halverwege de Varsseveldseweg op om lopers en vuur over te dragen aan locoburgemeester Jos Hoenderboom, Gerard Boink van het Veteranencomité en Walter Leemreize van de Stichting 4 en 5 Mei. In een schaal werd het bevrijdingsvuur met de aangereikte fakkel ontstoken.
Dat bevrijdingsvuur is het symbool voor vrede en vrijheid. Het voelde tijdens de 80 kilometer lange estafetteloop terug de Achterhoek in ook zo: eendracht, kracht en natuurlijk vrij zijn. En zij verrichtten de prestatie omdat ze de persoonlijke verhalen en herinneringen kennen van hun ouders, opa’s en oma’s of omdat de oorlog in Oekraïne impact heeft.
Vervolgens werd er overgestoken naar Antoniushove en Rapenburgerhof. In dat verzorgingshuis van Careaz vierden de bewoners de bevrijding van Nederland mee met een bevrijdingsmaaltijd. Tachtigers hebben hun eigen herinneringen nog aan hoe Rotterdammers in de Achterhoek eten kwamen halen in de oorlogswinter, de Duitsers die Lichtenvoorde controleerden en ook over de wreedheid, het verlies tegenover de moed en kameraadschap die er was.
Geschreven door Eveline Zuurbier op 2023-05-07 17:24:22
Mail ons!
Heb jij een tip of opmerking? Mail naar de redactie: redactie@1achterhoek.nl.