AALTEN – Het is een begrip in de paardenwereld. Het Hippisch Centrum Achterhoek in het buurtschap IJzerlo bij Aalten. De manege viert dit jaar haar 60-jarig bestaan en is altijd binnen dezelfde familie gebleven.
Dochter Leila houdt zich bezig met de opleiding van jonge paarden – Foto: Omroep Gelderland
“Mijn vader was een groot liefhebber van paarden”, vertelt eigenaresse Alice Westervelt. “Hij was vertegenwoordiger van melkmachines, maar wilde toch wat anders. Toen heeft hij van zijn hobby zijn beroep gemaakt.” Zo begon Henk Westervelt in 1964 het toenmalig opfokcentrum met halfbloed-Arabieren.
“Dat vond ik wel dapper, want we waren thuis met zes kinderen en hij moest toch ergens de boterham van verdienen”, zegt Westervelt. In een oud verzamelalbum laat Alice zien dat die stap spannend was. “De enige remedie tegen besluiteloosheid is beginnen”, zo staat er te lezen. “Mijn vader zal gedacht hebben: gewoon doen en geen beren op de weg zien.”
Al snel kreeg hij aanvragen van mensen of ze ook paardrijlessen konden volgen. “Mijn vader was één van de eerste gediplomeerde instructeurs in Nederland, dus zo begon eigenlijk het balletje te rollen.”
Bedrijfsopvolging is geregeld
Voor Alice en haar man Eddie is de manege in het buurtschap IJzerlo een bijzondere plek. “Het is één van de oudste plekken in de omgeving”, vertelt Alice. “Het hoorde bij de vorst van Anholt. De boerderij heet ’t Hoftijzer en is van oudsher ‘Hof te Iserlo’.” Alice wijst naar de vier oprijlanen van de manege. “Dat is van vroeger uit zo ontstaan en is nog steeds in stand gebleven.”
‘Manege Westervelt’ groeide uit naar Hippisch Centrum de Achterhoek. Het is een echt familiebedrijf geworden. Zo houdt dochter Leila zich bezig met de africhting en opleiding van jonge paarden. Zoon Job is verantwoordelijk voor de camping die bij de manege is ontstaan en elk jaar honderden gasten trekt.
“Ik doe alle klusjes die niets met paarden te maken hebben”, lacht Job. “Ik doe het onderhoud van de camping, de verhuur van de Pensionboerderij en alle andere klussen die gedaan moeten worden.” Vader Eddie is trots op zijn kinderen. “Eigenlijk is de bedrijfsopvolging al geregeld. Je kunt niet in de toekomst kijken, maar dat geeft wel een hele geruststelling.”
'Een lot uit de loterij'
Mooie herinneringen hebben Alice en Eddy aan de Arabische volbloedhengst Marzas. “Mijn vader zat heel goed in die bloedlijnen en zag op een gegeven moment dat er een hengstje te koop stond van een jaar oud”, zegt Alice. “Zijn staart was afgevreten. Mijn vader had hier een Fries staan en wilde die ruilen. Zo kwam Marzas op 1,5 jarige leeftijd hier op stal.”
Marzas bleef een groot onderdeel van de manege en werd uiteindelijk 39 jaar. “Een ouwe taaie”, zegt Eddie. “Hij was echt onderdeel van onze familie”, zegt Alice. “Ik heb zelf alle wedstrijden met hem gereden. Het was echt een uniek paard.” Tussendoor dekte Marzas ook nog de merries op de manege. “Daar zijn vele nakomelingen uit voortgekomen, die het ook goed hebben gedaan in de sport. Een lot uit de loterij”, aldus Alice.
Het gezin blijft dromen van een verdere uitbreiding van hun paardencentrum. “We zouden graag nog meer overnachtingsmogelijkheden willen hebben”, vertelt Alice. “Daarnaast zijn we bezig met een opleidingsruimte, want nu moet dat plaatsvinden in de kantine. Zo houd je altijd wensen.”
Geschreven door Davie Klein Gunnewiek
Mail ons!
Heb jij een tip of opmerking? Mail naar de redactie: redactie@1achterhoek.nl.