Dierenartsen onder vuur: ‘Jullie zijn zakkenvullers’

HERWIJNEN/NIJMEGEN – Als huisdiereigenaar herken je het gevoel misschien wel: je moet met je dier naar de dierenarts en nog geen tien minuten later sta je met een lege portemonnee weer buiten. Zijn dierenartsen dan echt van die zakkenvullers?

Kat bij dierenarts (ter illustratie).
Kat bij dierenarts (ter illustratie). – Foto: Pixabay

Doordat de kosten van een bezoekje aan de dierenarts voor sommige baasjes de spuigaten uitlopen, treft de Dierenbescherming steeds vaker dieren met achterstallig onderhoud. “We zien dat de dieren die bij ons worden gebracht of door ons worden gevonden, vaker zijn van mensen die afstand doen van hun dier omdat ze bijvoorbeeld geen geld hebben voor een gebitsbehandeling of om verwondingen te laten behandelen”, laat woordvoerder Niels Kalkman weten.

Dat merkt ook de Stichting Sterk voor Dieren in Herwijnen. Die stichting helpt baasjes onder meer met het betalen van medische kosten. “Wij krijgen zo vreselijk veel aanvragen”, zegt Wilma de Joode. “Maar er is helaas niet genoeg budget voor iedereen, dus we moeten veel afwijzen.” Ze legt de schuld bij de dierenartsen die volgens haar veel te veel vragen voor een behandeling. “Er zijn maar weinig dierenartsen te vinden met een beetje fatsoenlijke prijzen”, meent ze.

Zakkenvullers

‘Jullie zijn zakkenvullers!’ Die reactie hoort dierenarts Roeland Wessels uit Nijmegen regelmatig. “De kosten van zorg nemen toe. Dat is niet omdat wij de zakken vullen, dat is gewoon omdat er vandaag de dag veel meer kan.”

De dierenarts licht toe: “Vroeger was een röntgenfoto het uiterste wat we konden doen bij dieren. Vandaag de dag hebben wij MRI- en CT-scans. Dat zijn allemaal apparaten die we niet voor een appel en een ei kunnen aanschaffen. Die kosten moeten doorberekend worden aan degene die de dienst afneemt. Er kan meer en dat kost meer geld.”

“Wat je vooral hoort is dat men vooral spoeddiensten te duur vindt. Maar je moet je wel voorstellen dat dierenartsen dag en nacht klaarstaan om een dier te behandelen. Die mensen willen ook gewoon een salaris hebben.”

'Een prikje is meer dan alleen het prikje'

En een prikje? Dat is toch zo gedaan? Daar hoef je toch niet veel geld voor te vangen? “Het is niet alleen het prikje. Het is ook het gebouw, de assistente die de telefoon opneemt, een schone witte jas, de tafel waar het dier op geholpen wordt, de instrumenten. Het is dus veel meer dan dat ene prikje.”

Daar denkt De Joode anders over. “Da’s fijn dat hij dat zegt. Maar vroeger, tot vijf jaar geleden, was het bijvoorbeeld een gebitje laten doen van een kat of hond en dan was je klaar. Tegenwoordig is het verplicht om eerst bloedonderzoek te doen en verplicht foto’s te maken. Dan ben je zo 250 euro verder.”

Dat beaamt ook Niels Kalkman. “De kwaliteit is natuurlijk verbeterd. Wel hebben we het idee dat behandelingen die vroeger niet zo vaak werden gedaan, nu standaard zijn. Daardoor is de rekening hoger. Bijvoorbeeld de MRI-scans. Waar voorheen een hond die z’n pootje optrok alleen een pijnstiller kreeg en de dierenarts meegaf ‘we kijken het wel even aan’, wordt er nu sneller een apparaat toegepast.”

'Eerlijke dienst voor eerlijke prijs'

Maar het is uiteindelijk aan de eigenaar zelf om daarin mee te gaan, reageert Wessels. “Het is echt niet altijd zo dat er dure zorg nodig is. Bij ons in de kliniek zeg ik vaak tegen mensen: ‘Dit is wat wij zouden kunnen doen, en daar hangt dit prijskaartje aan’, maar ik geef ook heel vaak een alternatief wat vaak kostenefficiënter is. Mensen krijgen een eerlijke dienst voor een eerlijke prijs.”

“Ik vind het soms wel echt heel vervelend. Maandagavond nog, sta ik tot laat in de nacht te werken. Dan belt er een mevrouw en die heeft problemen met haar kat. Dan vraag ik wie haar dierenarts is en dan zegt ze ‘die heb ik niet’. ‘Ik ga al elf jaar niet naar de dierenarts’, zegt ze met enige mate van trots. Dan denk ik: en dan verwacht je van mij, een dier dat al elf jaar niet gezien is, geen behandeling heeft gehad, geen bescherming heeft gekregen, niet gecontroleerd is, dat ik nu mijn agenda ga vrijmaken en het ga oplossen voor een appel en een ei?”

“Het werkt twee kanten op”, vindt de dierenarts. “Ik probeer echt m’n best te doen om mensen te helpen in het belang van het dier. En dat mijn collega’s en ik dan worden uitgemaakt voor zakkenvullers… Gelukkig zeggen de meesten dat overigens niet. De meeste mensen weten: als ik een dier heb, kost dat geld, net als een auto.”

Julia Hamel van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde (KNMvD) geeft het advies: “Plan financieel vooruit en zorg voor een buffer en/of verzekering. Als je krap bij kas zit, moet je goed bedenken of je wel een huisdier kan en wil nemen. Niet alleen bij de aanschaf, want een kat kan je bijvoorbeeld via Marktplaats al voor een tientje krijgen, maar ook daarna.”

Btw op diergeneesmiddelen

Over de grens in Duitsland zijn sinds 2022 de prijzen gereguleerd. Dit om te zorgen dat er minder druk ligt op dierenartsen en dat zij op deze manier een minimum- en maximumprijs kunnen handhaven. Is dit ook een oplossing voor ons? “Maximumtarieven wordt misschien wel lastig, want een dierenarts is ook ondernemer. Het zou zonde zijn als daardoor de kwaliteit van diergeneeskunde achteruitgaat”, zegt Hamel.

De Joode geeft als oplossing om de btw op dierengeneesmiddelen te verlagen of zelfs af te schaffen. Daar is Hamel het mee eens. “Btw naar beneden zou in elk geval helpen. Op geneesmiddelen voor mensen zit geen btw, maar voor dieren wel (21% red.). En dat is best wel gek.”

Onderzoek

Het ministerie van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur doet onderzoek naar de tarieven van dierenartsen. Dit onderzoek had al afgerond moeten zijn, maar vanwege ‘de complexiteit’ duurt het wat langer’, laat een woordvoerder weten. Ze zegt dat het ministerie in de afrondende fase van het onderzoek zit en hoopt vóór het Kamerreces met de resultaten naar buiten te komen.

Geschreven door Anton Adelaar


Mail ons!
Heb jij een tip of opmerking? Mail naar de redactie: redactie@1achterhoek.nl.